Vandaag is het de E3 helaas niet gelukt, om de koppositie in de competitie vast te houden. Wij hebben verloren van Wilhelmus, terwijl Zoetermeer wel 3 punten gepakt heeft. Hierdoor ruilen Nootdorp en Zoetermeer van plek. Dat is natuurlijk heel erg jammer en de jongens waren er best een beetje verdrietig van. Het team heeft de afgelopen maanden prachtige wedstrijden en overwinningen laten zien en daarom is het nu extra zuur en moeilijk, om in korte tijd twee keer te verliezen. Maar hoe jammer en teleurstellend dat ook is, er is geen enkele rede tot paniek!

De wedstrijd tegen de E4 van Wilhelmus staat op een schappelijke tijd geprogrammeerd. De aanvang is om 11.00 uur en dat betekent: uitslapen en op ons gemakje verzamelen op het sportcomplex van Wilhelmus.

Wilhelmus is een mooie vereniging met een lange historie. De club bestaat al sinds 1 augustus 1913 en de sfeer is er altijd prima! We verzamelen in de rustieke kantine (grof-houten tafels en banken) en na een bak koffie, snellen we ons naar de keurige kleedkamers. Hier en daar voel je wat extra spanning, zowel bij de spelers als bij de leiding. Het is een belangrijke pot tegen een tegenstander, die we nog niet goed kennen. Wat gaat het worden vandaag?!

Tijdens het omkleden hamert Jeroen op het belang van de nog te spelen wedstrijden. Als we kampioen willen worden, zullen we ze allemaal als finale moeten benaderen: 100% inzet, maar ook 100% plezier!

Dan snel naar buiten. We spelen op veld 5B. Al gauw blijkt dat ook Wilhelmus kampt met slijtage van de grasvelden. Aan het eind van het seizoen speel je meer op zand en aarde dan op gras. Daar doe je weinig aan. Maar naar omstandigheden is het verder prima: kort gemaaid en weinig "knollen".

Een belangrijk deel van de warming up gaat vandaag op aan "het molentje", waarin de jongens elkaar continue de bal toespelen. Iedere bal wordt gekaatst zonder de bal aan te nemen. Om het succes te meten, wordt het aantal pasjes hardop geteld. Het record van de dag is 179 (!). En dat getuigt van prima balcontrole. Chapeau.

En dan de wedstrijd:
Ik ben druk bezig om nog het één en ander op te bergen in de teamtas, als de scheidsrechter al fluit voor de start. Hij heeft er zin in. En het moet gezegd: de jongens van de E3 ook! Ze vliegen erin en de eerste 2 minuten zijn overduidelijk voor Nootdorp. Goede combinaties en inzet zorgen al meteen voor gevaarlijke momenten richting de goal van de tegenstander. Dat geeft vertrouwen.

Maarrrrrr, al snel kantelt dat beeld. Het team van Wilhelmus begint te draaien en na 3 minuten staat het al 1-0. Een schot op het doel wordt van richting veranderd en zoeft de goal in. Oei! Maar nog zorgelijker is, dat Wilhelmus de overhand neemt. Het blijkt een prima team en ze spelen met speels gemak de bal rond. Goed op elkaar ingespeeld dansen ze over het veld en zorgen ze nog vóór de rust voor in totaal 3 doelpunten. Gelukkig scoort Yonah in de 8ste minuut nog wel de 1-1. Ruststand is daarom beperkt tot 3-1.

Tijd voor limonade en een niet mis te verstane peptalk! Jeroen is niet mals en spoort de jongens aan om alles te geven. Het is nog niet gedaan! De jongens luisteren aandachtig en aan de serieuze blikken, zie je dat ze gegrepen worden door de motiverende woorden. Dat doe je uitstekend, Jeroen!

Met de inmiddels bekende yell stort de E3 zich in de tweede helft. De toespraak heeft duidelijk iets losgemaakt bij de heren. Vanaf de start van de tweede helft tot het einde van de wedstrijd is sv de betere ploeg! In de 28ste minuut is het meteen raak: Yonah zorgt voor de aansluiting (3-2) en met nog 22 minuten voor de boeg is alles weer mogelijk.

Vervolgens krijgen de jongens een sloot kansen waar je duizelig van wordt. Ik geloof dat ik wel 4 keer het aluminium heb horen rammelen en minstens 2 keer het zijnet heb zien flapperen. Maar de bal wil er niet meer in. Wilhelmus komt nog nauwelijks aan voetballen toe en hun coaches proberen uit alle macht het succes van de eerste helft terug te roepen. Tevergeefs. Wilhelmus wordt nog nauwelijks gevaarlijk. Op één belangrijke uitzondering na. In de 40ste minuut keert Milan ternauwernood een pegel van afstand via zijn handen tegen de lat. Net mis! We leven nog...

De tijd tikt weg, dit keer in ons nadeel. En na de laatste poging om er nog een gelijk spel uit te slepen klinkt het eindsignaal. Verbijstering bij de E3; opluchting bij de E4!

Een bittere pil, maar geen wedstrijd om snel te vergeten. Helaas verloren, maar wel een belangrijke les! En dat is, dat je met 100% energie en inzet veel kan bereiken. Eerste helft verloren met 3-1; tweede helft gewonnen met 0-1!

De laatste 4 wedstrijden moeten allemaal gewonnen worden. Alleen dan kunnen we - normaal gesproken - nog kampioen worden. Daarbij zijn de resterende wedstrijden tegen Zoetermeer en Wilhelmus natuurlijk de spannendste.

Mannen, we hebben het nog steeds in eigen hand! Dus eerst een weekje Paasrust en dan de return tegen Wilhelmus E4. En reken maar, dat we ze dan terugpakken!