Milan

Viggo

Kaj

Yonah

Mika

Marlon

Niels

Jayden

Bo

Jeroen

Ronald

Het is zaterdag 5 maart en ongeveer kwart voor negen 's ochtends. Eerder deze week is de meteorologische lente alweer begonnen, maar voorlopig sta ik met onderkoelde vingers het ijs van mijn ruiten te schrapen. Het is behoorlijk koud!

We zijn aan de late kant, dus ik zit Milan achter z'n broek zodat hij wat sneller zijn schoenen aantrekt. Het eerste deel van de autorit naar Stompwijk verloopt nog wat glibberig, maar eenmaal op de doorgaande wegen voel je dat de zon zijn dooiende werking al grotendeels gedaan heeft. En dat merk je niet alleen aan de ijsvrije wegen, maar ook aan de rijpvrije velden. In enkele kille hoekjes van het veld ligt bij aankomst nog wat bevroren dauw, maar het mag geen naam hebben. En dat is maar goed ook, want tegen Zoetermeer hebben we flink wat hinder ondervonden van die gladde omstandigheden.

Iets te laat, maar toch op tijd (?) zijn alle sv Nootdorpers te Stompwijk verzameld. Iedereen behalve Ian. Hij is de dag ervoor ziek geworden en kan er vandaag helaas niet bij zijn. Jayden, de broer van Marlon, heeft vandaag geen wedstrijd en kan daarom ons team versterken. Top!

We krijgen kleedkamer 7 toegewezen en de jongens kleden zich snel om. Geen tijd te verliezen. Er moet immers nog een fatsoenlijke warming up gedaan worden. Zeker bij deze temperaturen. Na een korte speech van Jeroen ("we spelen tegen de hekkensluiter, maar dat betekent niet dat we makkelijk winnen") rennen de heren veld 1 op. Het is kunstgras, maar het lijkt wel een biljartlaken. Een soort tapijt van korte, platgetrapte sprietjes. Prima verder, maar wel een beetje vreemd...

De zon schijnt inmiddels volop en er staat geen wind. Het is nog steeds fris, maar heerlijk weer! De scheidsrechter meldt zich en geeft aan dat we zo snel mogelijk gaan beginnen. De penaltyserie van de wedstrijd ervoor is nog aan de gang, als onze helden alvast de posities innemen. Voor Jayden en Yonah is dat de zijlijn. Zij staan als eerste in de wissel. Na de laatste penalty jaagt de scheids iedereen van het veld en fluit resoluut voor de aftrap: hij heeft haast!

Maar al gauw blijkt dat sv Nootdorp niet zoveel haast heeft. De eerste minuten zijn ver beneden pijl, een slappe start. Onze verdediging draait op 70% van hun vermogen en zodoende krijgt Stompwijk veel te veel ruimte en veel te veel kansen. Milan heeft het drukker dan nodig is. Toch lukt het Stompwijk niet om te profiteren van ons lage tempo. Ze scoren niet en langzaam maar zeker komen onze jongens beter in de wedstrijd.

In de 9de minuut valt de eerste goal en het is een beauty! Een echte spitsengoal! In een snelle aanval vindt Bo zijn collega Marlon met een half hoge bal. Marlon mag op snelheid alleen op de goal af en lobt de bal behendig over de keeper heen: 0-1! En hoewel het spel er in het algemeen niet zo vreselijk veel beter op wordt, volgen er in de 15de en 21ste minuut nog twee, door Yonah. Vooral de 0-3 is een prachtig voorbeeld van hoe het kan/moet. Milan vindt Kaj, Kaj vindt Yonah en Yonah vindt de goal. Nog geen 20 seconden, schat ik. Zo snel kan het dus gaan. Mooi uitgespeeld!

Vlak voor rust staat de keeper van Stompwijk nog een doelpunt van Nootdorp toe. Viggo mag met links tussen zijn benen door schieten. Viggo is zichtbaar verbaasd door zijn eigen actie. Dit had hij zelf ook niet verwacht!

En wat jammer is het dan, dat in de aller-allerlaatste minuut van de eerste helft toch een tegengoal moet vallen. Een Stompwijker mag gewoon doorlopen en scoort vervolgens heel eenvoudig de ruststand: 1-4. Jammer, jammer, jammer! Dit was echt niet nodig.

De limonade wordt geserveerd in de kleedkamer. Dus het hele team (plus coaches) trekt zich terug om na een minuut of 5 weer terug te keren. Het weer is er ondertussen alleen maar beter op geworden. Zittend in de zon kunnen de jassen uit en de zonnebrillen op. Laat die tweede helft maar komen.

De scheidsrechter fluit en de spelers komen weer in beweging. Yonah besluit om meteen in de 26ste minuut de 1-5 te maken. De ruime voorsprong zorgt voor rust binnen het team en zeker ook langs de lijn. Maar hoewel we aanvallend echt de overhand hebben, schieten we vandaag verdedigend toch echt een beetje tekort. Stompwijk krijgt veel te veel kansen en die kansen worden zo nu en dan ook verzilverd. Vaker niet dan wel, gelukkig.

Doelpunt 6 t/m 9 zijn respectievelijk van Bo (mooie goal - één op één met de keeper), Yonah, Marlon en Marlon. Prima resultaat!

In de slotfase krijgt Marlon nog een vrije trap tegen: "Stop nou eens met de slidings, jongens!". De scheidsrechter vindt blijkbaar dat een sliding niet past bij het niveau van de E-jeugd. Dat hoor je wel vaker, maar daar zijn de meningen over verdeeld.