1 Mika gooit in PA310002

2 Tegen goal PA310004

3 SV in de aanval PA310007

4 Bal in de lucht en aanvallen maar PA310022

5 Een doelpunt wordt gevierd PA310027

6 Marlon in actie PA310031

7 Overwinningsslinger PA310032

8 Penalty Kaj met links PA310040

9 Penalty Yona PA310041

10 Penalty Milan met links PA310043

08.00 uur in de ochtend en de kantine zit al bomvol. De eerste speelronde van de competitie gaat full swing van start op deze laatste dag van oktober.

Iedereen is ruim op tijd en daarom staan we al gauw op het veld. Buiten is het perfect: fris maar zonnig. Prima weer voor een potje voetbal. Fijn ook dat de organisatie rond ons team zo goed verloopt. Iedereen draagt zijn of haar steentje bij: scheidsrechter staat klaar, limonade voor in de rust is al geregeld, de warming up loopt gesmeerd en het inspelen van de keeper wordt ook opgepakt. Zelfs de koffie voor leider en coach is geregeld. Lekkâh!

Om 08.35 start de wedstrijd, en die start is eigenlijk uitstekend. DWO geeft ons heel veel ruimte en die ruimte wordt dan ook gretig gepakt. Er wordt enthousiast opgebouwd en gecombineerd. De verdediging staat ook prima. Hoewel het gevaar van de vrije spits soms dreigt, worden de enkele aanvallen van DWO in de kiem gesmoord. Het is al gauw duidelijk: Nootdorp is beter!

Al vóór de eerste spelerswissel is het 2-0. Er lijkt dus geen vuiltje aan de lucht. Gaat goed zo. Ik betrap mij erop dat ik al fantaseer over een eindstand van zo'n 8-0. Moet kunnen, dacht ik zo. Maar dan wordt het na 14 minuten spelen 1-2 en dat is een tegenvaller. DWO had niet veel nodig om te scoren. Snelle aanval, paar keer kappen en hij zit erin. Oei! Aan de bak dus. Er wordt hard gewerkt, maar de bal wil er niet in. We krijgen zat kansen om tot de goal door te dringen, maar DWO speelt verdedigend en dat maakt het lastig. Eerst maar eens limonade...

In de rust benadrukt Jeroen nogmaals dat de ruimte die we krijgen enorm is. Het moet al voetballend makkelijk kunnen. Iedereen is positief en vol goede moed beginnen we aan de tweede helft! Maar dan valt toch de 2-2. En al gauw de 2-3... en de 2-4. Het zal toch niet gebeuren? Hoe kan dit nou? Het scoren wil maar niet lukken en op eigen helft vliegen ze er achterelkaar in. We hebben dringend behoefte aan een doelpunt.

Gelukkig houdt het team zoals eigenlijk altijd het hoofd cool. Ze blijven 'voetballen' al moet een enkeling af en toe vanaf de zijlijn bij de les gehouden worden. Uiteindelijk valt, met nog 10 minuten te gaan, de bevrijdende 3-4. Daarmee zijn we er natuurlijk niet, maar het geeft wel nieuwe energie. En dat hebben de jongens nodig. Na de aftrap van DWO vliegen we er weer in. Het kan nog! Je voelt het!

En ja hoor: 4-4! Het is bloedstollend spannend. Ik overweeg even om zelf het veld in te rennen, maar ik weet eigenlijk wel dat dat niet helemaal de bedoeling is. Met nog enkele minuten te spelen wordt het 5-4. JAAAH! Wat een bevrijding. Maar tegelijkertijd realiseer je, dat het nog niet afgelopen is. Fluiten, scheids! Fluiten! Seconden duren uren, minuten duren dagen...